peşinde

02.53 / 07.10.11

her neyin peşindeysem artık.. ya da bulunca.. iki kelam gerçeğim olunca ne elde etmiş olcaksam bilmiyorum. yalnız bu ölü duygusunu getiren üstümdeki ölü toprağını üzerimden atmak için belki.. belki yalanların ardına gizlenen ihtimallerin sabaha doğuşunu görmek için.. belki değil.. her neyse.. gerceği olduğu gibi bilmem tatmini bile yeter belki.. bukadar yalnızlığın acısını cıkarmaya...

düşünüyorumda kendine yetemeyen bir beyne mi sahibimki ufak hataların bedellerini yaşatıyorum kendime.. kendine yetemeyen bir beyin düşünenilir mi peki derinlerindeki yetersizliğin aşikar olmayan basit durumunu.. bu kendine yetememek mi.. yoksa kaderin istediği oyunun rolünden şaşmayan iyi figüranları mı olduk yıllarca..

o gördü belkide bir gelecek görünmediğini.. susukunluğu bu yüzden.. tamamen onun olamayacağımı gördü belkide dökülen sözcüklerin satır aralarında.. bunun farkındalığı sessiz bekleyişi.. beni çıldırtan..
bu durmak bilmeyen kafa gıcırtısını ben istedim sanki.. sesizliklerle çığlıklara atılmayı ben mi istedim?.. durduramyacağımı biliyormuş gibi nefesimi üstüme geliyor gibi susmayacağımı bilerek sus getriyor gibi.. gibi gibi..

hayatımda kesinleşemeyen çizgiler belki.. belki cevaplar aradığım sorular peşinde sağlam adımlar atamayışım.. çıkmazların eşiğinde arada biryerlerde bırakıyor beni..

hangi çıkmazım olursan ol karanlığın göbeğinde bırakma beni.. kimseye hitap etmeyen cümleler sarfederek kendine eziyet etme meselesi hani.. keyif meselesi değil elbet.. kime hitep etsem üşüyorum.. gönlümde kimin peşine düşsem aynı ürperti.. kimi bunu yaşamak ister tercih meselesi.. ben değil...