09.36 / 07.10.11
ne gece deliksiz bir uykuya bırakabiliyorum kendimi.. ne gündüzleri yaşayabiliyorum yeni bir gün gibi.. sen nöbetlerinde... ufak bir ihtimal sadece aslında.. evet sadece bu.. öyle bir ihtimalki şimdi gerçekleşse yaşamların ardı arkası kesilmez.. yeni sayfalar.. ah o sayfalar.. dönülmez mi?.. hatrı olcak bir şeyler daha olcak kadar bekleseydim ilk intihar girişimimden önce.. nöbetlerimde duman değilde tınısıyla dumanımı dağıtan sen olurdun belki.. belki nöbetler olmazdı.. senli saatler olurdu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder